به گزارش مشرق، سوریها نمیدانستند که عمر جنگ به شش سال هم میرسد و حامیان دولت سوریه ماه به ماه منتظر آن بودند که جنگ به پایان برسد و طرفداران معارض نیز چند ماه و چه بسا چند روز پس از آغاز بحران و درگیری منتظر آن بودند که «نظام» سقوط کند.
شش سال از جنگ گذشت تا سال جدید میراث جنگ و امید بازگشت به امنیت و صلح را با خود به همراه داشته باشد، اما آیا سوریه به ما قبل سال ۲۰۱۱ بر می گردد؟
طبعا نسخه سوریه قدیم پیچیده و به تدریج وارد مرحله جدیدی شده است. درست است که دولت سوریه مقاومت کرد و معارضان از براندازی بشار اسد عاجز ماندند و ارتش سوریه با بدترین نوع تروریست مجهز به سلاح از هر نقطهای از جهان وارد شدند، مقابله کرد.
پس از شش سال، جهان به آنچه که اسد اوایل بحران سوریه درباره جنگ در کشورش و ارتباط امنیت جهان با دمشق گفته است، رسیده است. مسئولان بین المللی تصور می کردند که بشار اسد «متوهم» است و با چنین اظهاراتی می خواهد کشورهای عربی و غربی را از حمایت معارضان سوریه باز دارد؟
پایگاه النشره نوشت: سال ۲۰۱۷ در حالی فرار رسید که طرح سقوط اسد با شکست مواجه شد و اظهارات رئیس جمهور سوریه درباره فراگیر شدن تروریسم نیز درست بوده است.
پایگاه لبنانی افزود: طرحهای حل و فصل بحران سوریه اکنون بر مبنای آتشبسی است که برخلاف نام آن فراگیر نیست، بلکه جزئی است زیرا همه گروههای «جهادی» را شامل نمی شود و برای داعش و جبهه النصره مستثنی وجود دارد و به دنبال آن، حل و فصل سیاسی نیز همان گروهها مستثنی هستند.
«نظام» سوریه پس از مقاومت اکنون قویا وارد مذاکرات حل و فصل سوریه خواهد شد و مقابل آن گروههای مسلحی خواهند نشست که مرجع آن ترکیه است، ترکیهای که یکی از ارکان سه گانه جامعه بین الملل(آنکارا-مسکو-تهران) در حمایت از حل سیاسی بحران را تشکیل میدهد.
اما چرا کشور ترکیه و عربستانی که گروههای مسلح قوی را تشکیل داد و حمایت کرد، نیست؟ «کمال الطویل» یکی از مهمترین محققان و متفکران عرب در پاسخ این سوال می گوید: روسیه بیشتر از همه می داند که حل بحران سوریه بدون شراکت ترکیه امکان ندارد، زیرا ترکیه طرف اصلی در درگیری علیه دولت سوریه بوده است نه عربستان یا بقیه کشورهای حاشیه خلیج فارس.
هم و غم و تمرکز اصلی روسیه روی شکست هرگونه تلاش آمریکایی برای براندازی نظام سوریه است کما اینکه هم و غم دولت جدید آمریکا نیز نابودی داعش و سپس جلوگیری از نفوذ ایران در عراق و سوریه است.
بر این اساس، به نظر می رسد که تصویر تحولات سوریه در سال ۲۰۱۷ بین گروههای «جهادی» تحت تکفل ترکیه در شمال سوریه توزیع شده باشد تا از آنها برای برگ برنده استفاده کند، اما برگه داعش به طور کلی از کنترل آن خارج شد. آنکارا معتقد است برای مبارزه با داعشی ها نیاز بین المللی به ترکیه از الباب در شمال حلب تا به مناطق جنگی در دیرالزور بیشتر می شود.
آنکارا معتقد است که آمریکایی ها بعدا به نقش آن در سوریه نیاز پیدا خواهد کرد زیرا اولویت دونالد ترامپ مقابله با داعش است که در اینصورت کردهای جدایی طلب نیز تنها یک برگه موقت هستند که پس از استفاده از آن برای فشار به ترکیه، دیگر غیر قابل استفاده نخواهد بود.
النشره در پایان نوشت: سال ۲۰۱۷ سال پیروزی روسیه و موفقیت سوریه و متضرر نشدن ترک ها و دور شدن آمریکایی ها از نقش آنها که طی سال های اخیر در منطقه به آن عادت کردند، است، اما بازنده اصلی کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس و پیروز میدان نیز ایران خواهد بود و اوضاع اسرائیل هم به دلیل مقاومت «سوریا الاسد» به نفع آن نخواهد بود.